“You put salt on every snail”, roep ik tijdens een meningsverschil naar Andrea. Hij kijkt me met grote ogen aan. Tja… Louis van Gaal en ik kunnen elkaar de hand schudden. Allebei genie en meester in het letterlijk vertalen van de Nederlandse spreekwoorden. I understand precise what you mean Louis!

We maken ons er allemaal weleens schuldig aan. Spreekwoorden en gezegdes op een verkeerde manier uitspreken. Tijdens mijn voormalige werk op een middelbare school had ik eens een telefoongesprek met een vader die van mening was dat z’n vriendin er veel haar op had. Er viel een stilte… “Wat meneer? -Oh uhm sorry, ik bedoel veel haar op de tanden”. Ook de leerlingen van tegenwoordig hebben de spreekwoordelijke klok wel horen luiden, maar weten vaak niet waar de klepel hangt. Toen ik ooit tegen een leerling vertelde dat de aap uit de mouw was gekomen, keek hij met grote ogen naar mijn mouw in afwachting tot die aap eruit zou kruipen…

Nou gooi ik er met regelmaat wat spreekwoorden in tijdens gesprekken, maar sinds ik in Italië woon wordt er een behoorlijk beroep gedaan op mijn internationale, vocabulaire vermogen. Well… I talk a nice word over the border now, maar ik heb er een handje van om alles nogal letterlijk te vertalen. En dan ook nog met een Brabants accent. En dat klinkt dus niet per definitie sexy.

Maar in Italië spreken ze toch Italiaans? Dat klopt en ik doe mijn best om deze taal op een dag vloeiend te beheersen. Ik ken heus al wel wat begrippen en zinnen, maar soms is het ook gewoon lekker om een écht gesprek te voeren en reikt de diepgang wat verder dan dat beetje Italiaans wat ik machtig ben: cappuccino, carpaccio, espresso, spaghetti, prosecco, fiasco… De voertaal tussen Andrea en mij is dus vooral Engels met een vleugje Italiaans en een snufje Nederlands.

Louis en ik maken ons niet alleen schuldig aan het letterlijk vertalen van de Nederlandse taal. Onlangs kon een bekende wat eerder dan de verwachte aankomsttijd in zijn hotelkamer, waarna hij een gat in de lucht sprong en riep: “we can d’r in”! Door Nederlandse woorden een Engelse klank te geven, kun je immers ook een illusie wekken dat het daadwerkelijk Engels is.

Gelukkig heb ik de mazzel dat mijn Italiaan Engels spreekt. Hij is echter van ver gekomen, want toen ik hem voor het eerst ontmoette, was zijn Engels niet om over naar huis te schrijven. Ik ben dus degene die hem de Engelse kneepjes van het vak heeft geleerd. Althans, dat denk ik zelf… Want onlangs werd ik ineens met mijn neus op de feiten gedrukt toen enkele vrienden constateerden dat zijn Engels ‘eigenlijk’ beter was dan het mijne. Wat een deceptie! Ik moest even behind my ears scratchen. I dont want to make from a muscito an elephant, but hey… What do you say?!

Tja, het is wat voor a farmergirl from outside. Soms I have the belly full of all that Engels en Italiaans. Maar goed hoe je het ook went of keert, hoe je iets ook wil zeggen of uitdrukken, alle wegen leiden uiteindelijk naar Rome. Oftewel tutte le strade portano a Roma. En dat blijkt, want mijn amore begrijpt vaak precies waar ik het over heb.

And… I will leave it by this!