Ken je dat gevoel dat je zó vol zit van het eten, dat je het liefst ál je kleren uit wil trekken en in een slobber shirt met een grote onderbroek languit op de bank wil liggen?! (Sorry voor de visueel ingestelden onder ons). Nou dat gevoel heb ik hier in Italië wekelijks. En dan juist op plekken waar dit Bridget Jones kostuum nou net ongepast is.

Het paasfeest is inmiddels weer achter de rug en ik heb ontdekt dat Pasen een hele happening is in Italië. Vooral hier in Rome, waar Papa Francesco natuurlijk zijn traditionele zegen uitspreekt vanaf het balkon van de Sint-Pieter tijdens Urbi et Orbi. Na de uitgebreide zegen en bijbehorende paaswens, nemen de Italianen het er lekker van door op eerste paasdag te lunchen met familie. Zij zien het als een lunch, maar met mijn Nederlandse referentiekader heb ik toch net effe een iets ander idee bij het woord ‘lunch’. Ik denk dan bijvoorbeeld aan een rijk belegd broodje carpaccio en een goed glas wijn. De Italianen denken daar anders over.

Op ons paasbest arriveren Sergio, Andrea en ik op de plek waar we hebben afgesproken met la famiglia. We nemen plaats aan een lange tafel met een stuk of tien andere familieleden. Zoals in de welbekende Bertolli reclame. Die tafel staat echter niet onder bomen in het gras met een fantastisch uitzicht over een landschap, maar gewoon binnen in een restaurant. En nou ontbreekt het over het algemeen nét aan een wow-effect in de meeste restaurants. Een esthetisch verantwoorde inrichting kennen ze in Italië niet echt. Althans niet vaak. Dineren onder tl-verlichting en je wijn drink je nog net niet uit een plastic drinkbeker. Maar natuurlijk gaat het daar niet om. Het draait in de eerste plaats om de gezelligheid met elkaar én lekker eten in combinatie met een goede fles huiswijn!

De lunch. Over het algemeen is die warm. En dat is even omschakelen, want ik ben gewend te lunchen met een doodnormale boterham. Mijn maag is dus al niet ingesteld op al dat culinaire geweld tussen de middag. We beginnen met de antipasto, allerlei kleine hapjes. Vervolgens bestellen we de primo piatto, oftewel het eerste gerecht (voorgerecht). Lees: een bord vol met pasta-, rijst- of gnocchi. Hij dient ervoor de ergste honger weg te nemen en rust voor het hoofdgerecht te verschaffen… Nou, na deze twee gangen heb ik al gegeten en gedronken, maar ik wil mezelf natuurlijk niet laten kennen. Kom maar op met die secondo piatto oftewel het tweede gerecht (hoofdgerecht) en ik doe ondertussen stiekem de knoop van mijn broek open. Een homp vlees of stuk vis opgediend met cotorni oftewel de groenten. Daarna nog een rondje dolce. En tot slot de welbekende espresso inclusief een digestivo bestaande uit een likeur of bitter.

En állemaal om je vingers bij af te likken, maar wat ben ik na een Italiaanse lunch altijd blij om op de bank te ploffen in mijn Bridget Jones kostuum!